Een kijkje in mijn wereld – Volume 1

Verschillende kanten van de manifestatie genaamd “ik”.


Nooit zal ik helemaal weten wie ik ben; mijn wereld is in constante beweging. Je kunt er dus vanuit gaan dat er talloze volumes zullen verschijnen met als titel: “Een kijkje in mijn wereld.”

Ten tweede zal ik je vertellen dat ik er een gewoonte van maak om mijzelf meer dan eens tegen te spreken. Dit is merendeels omdat het vaak voelt of ik niet één persoon ben. Zet mij voor één situatie en binnen in mij borrelen tal van verschillende reacties. Meestal komt het aan op mijn emotionele kant, en mijn koele kant. De “emotionele” en de “koele”.

- De emotionele ik -

De “emotionele ik” is een people’s pleaser. Ze zegt constant sorry en probeert je een goed gevoel te geven. De “emotionele ik” is sterk aanwezig, toch kennen enkel een paar mensen haar. Zij hecht waarde aan de liefde. De ware liefde. Of het nou gaat om hem of om vrienden; alles wat in haar omgeving gebeurt trekt zij zich persoonlijk aan. Een groot deel van de tijd probeert zij te herstellen wat de “koele ik” heeft aangericht.

De “emotionele ik” is gebroken, er al van uitgaande dat zij op een bepaald moment heel is geweest. Ze probeert altijd te doen wat zij juist acht, ongeacht wat de mening van anderen daarvan is. Zij zegt sorry voor alles wat zij in háár ogen onjuist acht. Soms ook voor de dingen die zij juist acht. De “emotionele ik” stelt haarzelf onder hem en onder anderen, uit angst dat zij haar anders verlaten. De “emotionele ik” is voor logica te vatten, maar te winnen met gevoelens. Ze leeft voor verplichtingen.

- De koele ik -

De ”koele ik” doesn’t give a fuck. Ze komt tevoorschijn als de “emotionele ik” bij wijze van spreken ‘het loodje legt’. De ”koele ik” zal je natrappen wanneer je al ligt zonder dat Japie Krekel op haar schouder staat te bléren dat ze verkeerd bezig is. Ze houdt van mooie mannen, drank, sex, gewetensloos door het leven gaan en achterlaten van troep voor de “emotionele ik”.

De ”koele ik” zou echter ook alles doen voor de ware liefde, of het nou om hem gaat of om vrienden. Zij zegt alleen sorry voor de nodige collateral damage die zij aanricht, maar alleen omdat het juist wordt geacht, want ergens voelt dat onoverwinnelijke gevoel wel erg lekker. Zij zal nooit zichzelf boven anderen plaatsen. Wél zou zij die paar seconden van onoverwinnelijkheid boven een fractie van haar leven plaatsen. De “koele ik” houdt het hoofd koel terwijl ze over lijken gaat.

- De slimme ik –

Ook is er nog de “slimme ik” denkt alles twee maal over. Minimaal. De “slimme ik” is wat zwakker dan de twee bovengenoemde karakters. De “slimme ik” beredeneert en analyseert totdat zij erbij neervalt. Toch kan zij de bevindingen van haar analyses haast nooit corresponderen met haar gevoelens. De “slimme ik” weet van te voren de slagingskans van relaties en te ondernemen acties, maar de “emotionele ik” schuift deze rustig naar de zijlijn omdat zij enkel doet wat zij juist acht.

De “slimme ik” plays dead voor de simpele en volgende reden: ook zij weet dat wanneer zij het roer in handen zou hebben, mijn leven een reeks aan saaie, niet bevredigende, niet-ik momenten zou bestaan.

Het is alleen maar vanzelfsprekend dat de persoon “ik” enkel de combinatie is van de verschillende karaktereigenschappen die mij zo eigen maken. Ik weet nog niet precies wie ik ben, maar het is duidelijk dat alle ik-variaties hetzelfde doel voor ogen hebben.


Wordt vervolgd.