Meteorismus

Veel vrouwen krijgen er op minstens één punt in hun leven mee te maken: het moment dat het bezoek van je maandelijkse vriendin eng lang uitblijft. Je begint hier en daar wat te rekenen, je kijkt op je kalender, ziet dat je zeven dagen geleden de "gevarenzone" bent ingetreden...1 plus 1 equals: SHIT! Zou het..? Vervolgens begin je je dingen in te beelden of toch niet? Zijn mijn borsten nou groter of zijn ze gewoon hetzelfde? Ja, ik had inderdaad ineens trek in hagelslag terwijl ik dat nooit eet en nu je het zegt; ik urineer ook veel vaker!

Pats boem kets! Wake the fuck up. Dat is de mooie en tegelijkertijd de enge werking van het vrouwenlichaam in combinatie met onze gedachten: ons mentale bewustzijn kan ons fysiek aantasten. Door te stressen over een mogelijke zwangerschap kan je menstruatie bijvoorbeeld langer uitblijven.
Vervolgens ga je een ultimatum stellen aan je menstruatie, e.g.: als ik voor vrijdag niet ongesteld ben doe ik een test. In de aanloop naar deze dag stress je hem behoorlijk, vaak onnodig.
Toch is het "nadenk" gedeelte altijd wel interessant. Het menselijke geheugen is een waarachtig verschijnsel, de gaten die je tegenkomt vult men -vaak onbewust- selectief op. Je herinnert je wat je wilt herinneren. Een voorbeeld passend bij dit topic is bijvoorbeeld: heeft hij nou wel of niet geëjaculeerd terwijl hij nog in mij was? Sta je meer open voor een zwangerschap ben je eerder geneigd ja te zeggen dan wanneer je dat niet zou zijn. In dat geval zou je het wegwuiven.

Anyhow, je begint je ook allerlei scenario's in te beelden. Dan heb ik het over huisje-boompje-beestje, my-baby-daddy, abortus en adoptie taferelen. Alle soorten opties passeren de revue. Hoe de overgang in je leven van "My life as a single gal" naar "My life as a single mom" zal gaan bijvoorbeeld. Shoppen voor schoenen wordt al snel ingeruild voor shoppen voor luiers, en er even spontaan tussen uitgaan met je vriendinnen zit er ook niet meer 1, 2, 3 in.
En hoe vertel je het hem? Hoe zal hij reageren? Reageert hij begripvol? Boos? Verbaasd?
Dit was niet je planning. Wat is er gebeurt met een carrière, trouwen, reizen en leven?
Hoe zwaar laat je zijn stem meewegen in je beslissing om het wel of niet te houden wanneer blijkt dat je zwanger bent?
Ik heb geen idee. Soms worstel ik wel met de gedachte: wat als? Ik heb geen idee. Ik wuif het weg, of doe in ieder geval een ijzersterke poging daartoe!
Er zijn van die leuke online "zwangerschaps-testen". Trés amusementvol, want wat je ook invult, volgens mij komt er altijd bij te staan dat je voor de zekerheid een test moet doen. Whatever.

Vragen die je tijdens zo'n test moet beantwoorden zijn ook het soort vragen waar je vaak het antwoord niet op weet:
- Zijn je tepels donkerder?
- Heb je meer bobbeltjes rondom je tepels?
- Zijn je schaamlippen meer gezwollen?
- Zit je baarmoeder lager?
- Ben je emotioneel?

What de fuck?! Dan heb je serieus before en after foto's nodig om te weten of je tepels donkerder zijn of niet. Ook richt ik niet genoeg zelfonderzoek uit om te weten of mijn schaamlippen de ene dag meer gezwollen dan de andere dag.
En shit, ik weet niet eens waar mijn baarmoeder zit! Ik raad ergens tussen mijn maag en vagina? En emotioneel ben ik ALTIJD.
Het moraal hiervan is eigenlijk dat bij voorbaat stressen vaak onnodig en tijdverspilling is.
Take it easy, one step at a time. Natuurlijk mag je jezelf mentaal voorbereiden op mogelijke ontwikkelingen, zolang je het niet de overhand laat nemen.

Post Scriptum:

Voor het "symptoom" een bolle buik bestaat er ook een goede en vooral veel voorkomende verklaring: meteorismus. Oftewel: een ophoping van lucht in de dikke- en dunne darm als gevolg van een fucked-up eetpatroon.

You're welcome!