Damn

Damn, ik denk dat ik iets voelde
De blik in zijn ogen deed mijn hart doen bekoelen
Boem. Boem. Boem.
Lopend naar jou zakte de moed naar mijn schoenen
Niet om de persoon wie jij bent maar dat wat hij belichaamd
Daar stond het symbool van mijn vrijheid
Daar is waar ik mijn verloren maanden hervond
De maanden die verloren zijn gegaan aan vrijheid
De tijd die ik nooit vergeten zal, dat wat mij van het heeft bevrijd
Ik voel de blosjes die mijn wangen doen blozen
Ik vergeet de beloften die hij mij deed beloven
Van diep binnen mij kwam een vreemd persoon naar boven
Zij streeft naar vrijheid en liefde met een knipoog naar alles wat goed werd geacht
Na die enkele seconden waarin ik hem zag en mij bedacht
Met God als mijn getuige zou ik mijzelf trouw moeten beloven
Zet jezelf op nummer een en begin in mezelf te geloven
De kracht van mijn innerlijke vrijheidstrijdster groeide met elke seconde
Binnen enkele dagen vergat de vrouw in mij aangeleerde waarden en normen
Ik ben ik en niemand anders. Ik leef mijn leven en dat van niemand anders.
De druk op de ketel werd opgevoerd en mijn lichaam bezweek
Lust veroverde mijn lichaam maar bleef weg van mijn geest
Wie een kuil graaft voor een ander valt er zelf in
De reden waarom ik blijf vallen en dit is nog maar het begin
Wanneer zal de aarde mijn val doen stoppen
Op welk moment zal de druk de ketel doen ontploffen?
Moedeloos kijk ik toe terwijl mijn leven wendingen krijgt welke ik niet heb bedacht
Damn, ik denk dat ik iets voelde wat ik nooit had verwacht.