dinsdag 19 januari 2010

Open brief aan mijn ex-geliefden

Om te beginnen wil ik mijn excuses aanbieden. Mijn excuses voor alles wat ik fout heb gedaan tijdens onze tijd samen. Mijn leugens, mijn onvoorspelbaarheid en mijn soms iets wat egocentrische gedrag. Je weet nooit wat je hebt totdat je het kwijt bent. Maar dat gevoel ken jij natuurlijk ook als geen ander. We weten beiden dat je ook iets goeds bent kwijtgeraakt op het moment dat ONS niet langer ons zou zijn. Ik heb mij aangepast, stond aan je zijde en maakte je zielsgelukkig. Op de momenten waarop ik je niet zielsgelukkig aan het maken was, -ik geef het toe- maakte ik je expres ongelukkig; toch dat stukje egocentriciteit wat we terug zien komen. En ja, confrontaties over onnodige dingen opzoeken was ook één van mijn favoriete bezigheden. Maar wat wil je als ik al sinds groep 7 verslaafd ben aan een serie als “As the World Turns”? Blijkbaar kick ik op drama. Maar doe jij dat ook niet een beetje? Het nooit eens zijn met de rest van de wereld en vaak niet eens met jezelf? Het ene moment ben je liever vrij dan gebonden en soms ben je liever met anderen dan in mijn bed. Keuzes maken. Op de een of andere manier kies ik steeds maar weer hetzelfde. Die onbereikbare jongeman. Hij leeft in een wereld gecreëerd door zichzelf en ieder die deze wilt betreden is gewaarschuwd. Je bent sociaal hoogbegaafd maar weet mensen toch altijd op afstand van je ware ik te houden. Je houdt jezelf voor dat je alles kunt doen wat je wilt maar tegelijkertijd vertelt je hart je een heel ander verhaal. Geheel onverwacht zette ik je wereld op zijn kop en nooit of te nimmer had je verwacht dat je ooit zoiets voor iemand zou kunnen voelen. De herinnering aan mij staat op je hoornvlies gebrand en in je hart gekerfd. Tijdens onze relatie heb je soms het gevoel gehad dat het allemaal te veel werd en je het simpelweg niet meer aankon. Nieuwsflash: je was niet alleen. Meneer ik-leef-in-mijn-wereld-en-daar-ben-ik-koning had geen idee dat hij hier, in deze realiteit mijn koning was. En zoals ik jou de aandacht en liefde schonk die jij als mijn geliefde verdiende, verdiende ik die ook.
Na jou, nummer 1, was ik zo van slag, dat ik mijn haren afknipte. Na jou, nummer 2, was ik zo losgeslagen dat ik een neus piercing liet zetten. Tijdens jou, nummer 3, wat heb ik toen niet gedaan? En jij, ik weiger jou een nummer te geven, althans voorlopig, voor jou heb ik mijzelf al genoeg veranderd tijdens onze tijd samen.
De waarheid over mijn liefdes.
Nummer 1, je brak mijn hart waardoor ik het jouwe wilde vergruizen. Zelfs daarna ben je een goede vriend gebleven en ik zag de waarde daar niet van en liet je in de steek. Het spijt me.
Nummer 2, wat kan ik zeggen? Ik was jong, je hebt me beroofd van iets en toch ik kan opgelucht zeggen dat ik geen spijt heb, want je hebt mij geleerd dat ik te waardevol ben voor mensen als jij.
3….Drie jaar samen waarin wij meer hebben meegemaakt dan ons lief is geweest. Ik wens je alle geluk toe in je leven en hoop dat je iemand vind die je niet alleen in toom kan houden maar je ook alles geeft wat je nodig hebt. Het spijt me zo erg dat ik weg ging toen je me nodig had.
Jij. Anderhalf jaar. Kort maar krachtig. Je liet me zien dat ik meer kan dan dat ik ooit voor ogen had, toch voelde ik mij vaak te min voor je. Liet me dingen voelen welke ik nog nooit had gevoeld en nam mij mee op ontdekkingsreis. Het spijt me dat ik zo vaak heb gelogen. Het spijt me ook dat jij en ik te veel verschillen. In de wereld waar ik van droom komen dit soort verschillen niet voor.
De harten die ik tussendoor wellicht heb aangetast komen dit wel weer te boven, mocht je jezelf niet bij één van de vier bovenstaande heren kunnen vinden was je helaas niet sterk genoeg om door de strenge selectie heen te komen. Het feit is dat van deze vier jongemannen, drie van deze mij hebben leren kennen zoals ik echt ben. En nummertje twee behoort daar niet toe, sorry!
Maar jullie..jullie kennen mij als het liefste meisje wat jullie kennen, de vijand die het bloed onder jullie nagels vandaan kon halen en de vrouw die eventjes jullie hart heeft kunnen raken. Het feit is ook dat ik gewoon een jonge vrouw ben op zoek naar de liefde. Een onvindbare liefde. Dus ergens heb ik het je te moeilijk gemaakt. Ik vroeg het onmogelijke van je en was blind voor het overduidelijke. Wees niet getreurd. De liefde zal me vroeg of laat vinden, maar voorlopig ren ik nog even weg.



Opgedragen aan Kaylah en Aladdin.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten