Tenerife

Tenerife ik mis je
As zwarte stranden en een zwaar bewolkte lucht
Tenerife ik mis je
Parelwitte stranden en een helder blauwe lucht
Bolwerk van drugs, alcohol en sex
Tenerife, dans, alcohol en
Je hebt me
Je rijke cultuur, temperamentvol karakter en verslavende woorden
Azucar, dans met mij
Mijn lichaam voelt zwaar, mijn hoofd is licht toch zweef ik op een wolk
Tenerife. Ik lijd, ik lijd onder jou door het missen van hem
Ik heb de pijn geprobeerd te verdoven, ik ben verloren
Narcose is wat ik wou, waar jij voor staat is wat ik wil
Reanimeer me, breng me terug, blaas mij het leven in zelfs al heb ik mijn laatste adem lang geleden uitgeblazen
Liggend in "mijn" bed
Er klinkt geklop aan de deur, dagelijks
De deur gaat open...waar ben je?
Mijn naam word geroepen, dagelijks
Gehoor geef ik direct...waar ben je?
Liggend in "mijn" bed hoor ik de zee door mijn raam
Overvallen door een vreemde kou vraag ik je het raam dicht te doen
Je bent er niet, het raam wilt niet dicht en de kou blijft
Ik ga onder door het water, de golven komen op mij af
Sleur me mee hier ver vandaan.
Ik smeek het je.
Laat de stroming mij voeren naar plaatsen van vrijheid en schoonheid
Voel het in je bloed racend door je aderen.
Ik hoor hier niet thuis.
Zoals jij mij betoverd heb, betover ik jou.
Duidelijk voelbaar voor beide, beide kiezen we te zwijgen.
Een te vroeg stadium om te spreken.
Wil jij bestellen...ik durf nog niet.
- Senor,
Uno vino tinto por favor.
Uitgesproken namen we afscheid.
Ons geheim.

Creatie

''Ik doe wat ik kan en de rest laat ik gebeuren. Ik laat het over mij heenkomen als een tropische regenbui die losbarst op het juiste moment. Een concrete visie op de wereld hebben en mijn eigen propaganda voortzetten. Doet niet ieder mens dit? Je houdt de touwtjes van je leven in je handen en als een marionetten bespeler houd je grip op het hele zaakje, wetend dat je de touwen ook moet laten vieren voordat er te veel druk op komt te staan en de touwtjes uiteindelijk knappen...KNAP! Globaal gezien worden er vele discussies gevoerd met als onderwerp het proactief en het reactief leiden van je leven. Heb je alles perfect in controle en ontgaat je niets? Kijk je wel waar het leven je naartoe brengt? Of is het een meer een mix van beiden? Is het een mierzoete mix, een zure mix of is het zo een mix met tonic en Baileys; iets wat niet prettig is om te beleven? Ik verlies de grip op mijn leven vaker dan mij lief is, echter voel ik mij slechter op de momenten dat ik mijn leven in de maatschappelijk verantwoorde richting probeer te sturen met alle gevolgen van dien.
Houd jezelf niet dom door jezelf aan te praten wat goed voor je is; die vaste baan met geweldige secundaire arbeidsvoorwaarden of doen waarvoor je geboren bent?
Vroeger nam men simpelweg het beroep aan waar hij of zij in uit blonk, puur gebaseerd op aangeboren talent.
De mens heeft het zichzelf moeilijk gemaakt. Niemand is geboren om in een fabriek aan de loopband te staan, niemand is geboren om de schappen van een supermarkt bij te vullen, niemand is geboren om andermans rotzooi op te ruimen en niemand is geboren om de medemens dingen te verkopen die de mens feitelijk niet nodig heeft. Feit: een mens heeft onderdak nodig, feit: dit hoeft niet onbetaalbaar te worden. Feit: de mens heeft voedsel nodig, feit: vlees uit de supermarkt bestaat grotendeels uit water, E-nummers en andere onnodige troep. Feit: voedsel gaat langer mee mits juist bewaard, feit: voedsel begraven is evengoed als het in de koelkast bewaren: je gaat er niet dood van. Feit: de mens heeft zelf onderlinge verschillen gecreëerd en daarmee betekenissen zoals "anders" en "oorlog". Feit: jij en ik zijn gelijk, niemand is ondergeschikt aan een ander. Als ik mocht doen waarvoor ik geboren ben zou ik waarschijnlijk geen cent hebben maar mij des te rijker voelen. Ik creëer. Wij creëren. Dat is een van de dingen die ons allen nog zo nauw verbonden houdt; het creëren van gedachten, het creëren van nieuw leven. Of je Christen ben, Islamitisch, Jood of atheïst, iedereen heeft de gave gekregen om iets van zijn of haar leven te maken. Ongeacht geslacht, leeftijd, afkomst of opleidingsniveau, iedereen probeert ALLES uit het leven te halen wat er in zit, om het beste te maken van het leven. Maak er wat van. Men heeft de gave van het maken van keuzes gekregen, deze gave is oneindig. Alhoewel sales consultant mijn baan is, is mijn roeping creëren, het creëren van gedachten met letters en innemende woorden. Wat creëer jij?''

Klop Klop, wie is daar?

‘’Terwijl mijn verleden aanklopt zet ik rustig wat thee, ik heb namelijk het gevoel dat dit geen geval van Jehova-getuige-voor-de-deur en net doen alsof ik niet thuis ben-geval is. Deze aanvaring kan best lang gaan duren. Gezellig onder het genot van een kopje thee herinneringen ophalen, een beetje soul searchen om te kijken waar alles nou precies verkeerd is gegaan. Als klein meisje was ik onopvallend, toch altijd aanwezig in de klas. Niemand die kon beschrijven hoe ik eruitzag, wel wist men dat ik "raar" was. Misschien dat ik het verhaal dat mijn plas soms rood was achterwege had moeten laten, of het aan had moeten vullen met het feit dat ik van te voren rode bieten had gegeten. Door dit soort snuggere en ietswat naïeve opmerkingen dachten klasgenootjes o.a. dat ik vanaf groep 5 al ongesteld was. Zo naïef als dat ik was gaf ik maar toe dat ik ongesteld was alleen maar om de pijnlijke vraag wat ongesteld zijn nou precies inhield maar achterwege te laten. Het feit dat iedereen in shock was en ineens een stuk aardiger gaf me ook niet het gevoel dat het een slecht iets zou zijn. Dat had ik even mis! Waren die OB's maar hand verwarmers zoals die reclames van vroeger je wijs wilde maken naar mijn mening! De vraag aan mijn ouders hoe je die OB hand verwarmers met dat touwtje nu eigenlijk bevestigde aan je hand bleef dus ook niet lang uit. Of was het die dag dat ik een proefverpakking Libresse in de brievenbus kreeg. Handig als iemand je van te voren verteld dat je een inlegkruisje met de plakrand aan je slip moet bevestigen in plaats van aan je muts. Ookal was ik pas 10, een beetje informatie was welkom geweest. Ik mis die goede oude tijd waarin ik dacht dat mijn muts en plasgaatje hetzelfde waren. De tijd van naïviteit op zijn best! Dat ik ben wie ik ben kan ook komen door 1 van mijn eerste noodzakelijke keuzes: op de basisschool toen ik tussen twee vriendjes moest kiezen. Nooit kunnen weten dat deze gebeurtenis de fundering is gebleken voor mijn verdere ontwikkeling op liefdesgebied. Er zijn drie jongens geweest die ik mijn vriend(je) heb genoemd en er is 1 man die ik mijn vriend noem. Over de precieze volgorde en tijdslijn kan ik helaas geen verhelderende toelichting geven; wat blijkt? Mijn affiniteit met monogamie is niet al te vooruitstrevend, kun je het geloven? Mijn gevoel voor tijdsbesef speelt ook zo zijn parten. Al goed; waar was ik? Verleden, kopje thee, herinneringen, verhalen, OB, jongens, AANDACHT. Het liefst zo veel mogelijk en het liefst tegelijkertijd (laat maar komen die aandacht). Mannelijke aandacht is 1 ding maar vrouwelijke aandacht is beter; meer doelgericht, efficiënter en het komt van personen die weten waar ze het over hebben. Heel leuk als mijn vriend zegt dat ik er goed uitzie, dat soort mooie dingen geven mij een zweverig en verliefd gevoel, alhoewel...wanneer een vrouw mijn uiterlijk complimenteert schiet ik met een raketlancering naar Mars (of was het Venus?). Hoe dan ook, in mijn boekje is positieve aandacht heel stimulerend. Ik ben niet van het 'there's no such thing as bad publicity' tenzij het een porno-film met een goed verhaal is. Ik maak geen geheim voor mijn voorliefde voor seks, aandacht, scheetjes, boeren, eten, mannen, aandacht (nog een keer omdat het zo belangrijk is), shoppen, kennis en aandacht; "omne trinium perfectum" (elk drievoud is volmaakt). Mijn voorliefde voor mannen en seks heeft niets te maken met, ahum, 'ervaring' op die gebieden. De spreekwoordelijke gezegden; "wijsheid komt met de jaren", "oefening baart kunst" en "al geef je een aap een gouden ring het is en blijft een lelijk ding" gaan niet op in mijn geval. Van fouten leer ik niet, ik heb geen flauw benul van wat liefde nu eigenlijk inhoud en een klootzak van een man in een lekker omhulsel maakt van hem simpelweg een aantrekkelijk lekker omhulsel. Ondertussen ben ik verplicht om mijn energie ZUIGENDE waterkoker nogmaals te vullen omdat mijn verleden een spreekwoordelijk appeltje met mij te schillen heeft. Ik geef duidelijk aan alleen botte messen te hebben maar mijn verleden blijkt niet terug te deinzen en haalt een fictief Zwitsers zakmes uit haar Hermes Kelly bag, waardoor ik het vage idee krijg dat mijn verleden het goed doet in de toekomst. Terwijl ze haar Zwitsers zakmes pakt zie ik de enorme steen die de ring aan haar vinger siert en torenhoge luipaard design Louboutins aan haar ietswat brede voeten, custom made? Ik vraag mijn verleden wat ze zoal doet naast het mij herinneren aan mijn verleden, het lijkt er namelijk niet op dat ik filosoof of econoom ben geworden. Een korte stilte valt, ze zwijgt en nipt een slokje van haar thee. Terwijl ik zie hoe mijn toekomst mij motiverend toelacht.’’