From first kiss, to first cry
From rendez-vous, to bittersweet goodbye
The feeling that arises when hands are held
A shiver through my spine which I never felt
Trust was broken, hearts were shattered
Here i lay, in pieces, scattered
"Maybe all realistic wishes are nor more appropriate glanses; revelations of uncommon needs
And as light you shimmer in a magical alliance,
Revealing the inner neverending strength"
Two hearts no longer beating as one
Farewell my true love, for you always were my all.
maandag 20 september 2010
donderdag 9 september 2010
Een kijkje in mijn wereld – Volume 1
Verschillende kanten van de manifestatie genaamd “ik”.
Nooit zal ik helemaal weten wie ik ben; mijn wereld is in constante beweging. Je kunt er dus vanuit gaan dat er talloze volumes zullen verschijnen met als titel: “Een kijkje in mijn wereld.”
Ten tweede zal ik je vertellen dat ik er een gewoonte van maak om mijzelf meer dan eens tegen te spreken. Dit is merendeels omdat het vaak voelt of ik niet één persoon ben. Zet mij voor één situatie en binnen in mij borrelen tal van verschillende reacties. Meestal komt het aan op mijn emotionele kant, en mijn koele kant. De “emotionele” en de “koele”.
- De emotionele ik -
De “emotionele ik” is een people’s pleaser. Ze zegt constant sorry en probeert je een goed gevoel te geven. De “emotionele ik” is sterk aanwezig, toch kennen enkel een paar mensen haar. Zij hecht waarde aan de liefde. De ware liefde. Of het nou gaat om hem of om vrienden; alles wat in haar omgeving gebeurt trekt zij zich persoonlijk aan. Een groot deel van de tijd probeert zij te herstellen wat de “koele ik” heeft aangericht.
De “emotionele ik” is gebroken, er al van uitgaande dat zij op een bepaald moment heel is geweest. Ze probeert altijd te doen wat zij juist acht, ongeacht wat de mening van anderen daarvan is. Zij zegt sorry voor alles wat zij in háár ogen onjuist acht. Soms ook voor de dingen die zij juist acht. De “emotionele ik” stelt haarzelf onder hem en onder anderen, uit angst dat zij haar anders verlaten. De “emotionele ik” is voor logica te vatten, maar te winnen met gevoelens. Ze leeft voor verplichtingen.
- De koele ik -
De ”koele ik” doesn’t give a fuck. Ze komt tevoorschijn als de “emotionele ik” bij wijze van spreken ‘het loodje legt’. De ”koele ik” zal je natrappen wanneer je al ligt zonder dat Japie Krekel op haar schouder staat te bléren dat ze verkeerd bezig is. Ze houdt van mooie mannen, drank, sex, gewetensloos door het leven gaan en achterlaten van troep voor de “emotionele ik”.
De ”koele ik” zou echter ook alles doen voor de ware liefde, of het nou om hem gaat of om vrienden. Zij zegt alleen sorry voor de nodige collateral damage die zij aanricht, maar alleen omdat het juist wordt geacht, want ergens voelt dat onoverwinnelijke gevoel wel erg lekker. Zij zal nooit zichzelf boven anderen plaatsen. Wél zou zij die paar seconden van onoverwinnelijkheid boven een fractie van haar leven plaatsen. De “koele ik” houdt het hoofd koel terwijl ze over lijken gaat.
- De slimme ik –
Ook is er nog de “slimme ik” denkt alles twee maal over. Minimaal. De “slimme ik” is wat zwakker dan de twee bovengenoemde karakters. De “slimme ik” beredeneert en analyseert totdat zij erbij neervalt. Toch kan zij de bevindingen van haar analyses haast nooit corresponderen met haar gevoelens. De “slimme ik” weet van te voren de slagingskans van relaties en te ondernemen acties, maar de “emotionele ik” schuift deze rustig naar de zijlijn omdat zij enkel doet wat zij juist acht.
De “slimme ik” plays dead voor de simpele en volgende reden: ook zij weet dat wanneer zij het roer in handen zou hebben, mijn leven een reeks aan saaie, niet bevredigende, niet-ik momenten zou bestaan.
Het is alleen maar vanzelfsprekend dat de persoon “ik” enkel de combinatie is van de verschillende karaktereigenschappen die mij zo eigen maken. Ik weet nog niet precies wie ik ben, maar het is duidelijk dat alle ik-variaties hetzelfde doel voor ogen hebben.
Wordt vervolgd.
Nooit zal ik helemaal weten wie ik ben; mijn wereld is in constante beweging. Je kunt er dus vanuit gaan dat er talloze volumes zullen verschijnen met als titel: “Een kijkje in mijn wereld.”
Ten tweede zal ik je vertellen dat ik er een gewoonte van maak om mijzelf meer dan eens tegen te spreken. Dit is merendeels omdat het vaak voelt of ik niet één persoon ben. Zet mij voor één situatie en binnen in mij borrelen tal van verschillende reacties. Meestal komt het aan op mijn emotionele kant, en mijn koele kant. De “emotionele” en de “koele”.
- De emotionele ik -
De “emotionele ik” is een people’s pleaser. Ze zegt constant sorry en probeert je een goed gevoel te geven. De “emotionele ik” is sterk aanwezig, toch kennen enkel een paar mensen haar. Zij hecht waarde aan de liefde. De ware liefde. Of het nou gaat om hem of om vrienden; alles wat in haar omgeving gebeurt trekt zij zich persoonlijk aan. Een groot deel van de tijd probeert zij te herstellen wat de “koele ik” heeft aangericht.
De “emotionele ik” is gebroken, er al van uitgaande dat zij op een bepaald moment heel is geweest. Ze probeert altijd te doen wat zij juist acht, ongeacht wat de mening van anderen daarvan is. Zij zegt sorry voor alles wat zij in háár ogen onjuist acht. Soms ook voor de dingen die zij juist acht. De “emotionele ik” stelt haarzelf onder hem en onder anderen, uit angst dat zij haar anders verlaten. De “emotionele ik” is voor logica te vatten, maar te winnen met gevoelens. Ze leeft voor verplichtingen.
- De koele ik -
De ”koele ik” doesn’t give a fuck. Ze komt tevoorschijn als de “emotionele ik” bij wijze van spreken ‘het loodje legt’. De ”koele ik” zal je natrappen wanneer je al ligt zonder dat Japie Krekel op haar schouder staat te bléren dat ze verkeerd bezig is. Ze houdt van mooie mannen, drank, sex, gewetensloos door het leven gaan en achterlaten van troep voor de “emotionele ik”.
De ”koele ik” zou echter ook alles doen voor de ware liefde, of het nou om hem gaat of om vrienden. Zij zegt alleen sorry voor de nodige collateral damage die zij aanricht, maar alleen omdat het juist wordt geacht, want ergens voelt dat onoverwinnelijke gevoel wel erg lekker. Zij zal nooit zichzelf boven anderen plaatsen. Wél zou zij die paar seconden van onoverwinnelijkheid boven een fractie van haar leven plaatsen. De “koele ik” houdt het hoofd koel terwijl ze over lijken gaat.
- De slimme ik –
Ook is er nog de “slimme ik” denkt alles twee maal over. Minimaal. De “slimme ik” is wat zwakker dan de twee bovengenoemde karakters. De “slimme ik” beredeneert en analyseert totdat zij erbij neervalt. Toch kan zij de bevindingen van haar analyses haast nooit corresponderen met haar gevoelens. De “slimme ik” weet van te voren de slagingskans van relaties en te ondernemen acties, maar de “emotionele ik” schuift deze rustig naar de zijlijn omdat zij enkel doet wat zij juist acht.
De “slimme ik” plays dead voor de simpele en volgende reden: ook zij weet dat wanneer zij het roer in handen zou hebben, mijn leven een reeks aan saaie, niet bevredigende, niet-ik momenten zou bestaan.
Het is alleen maar vanzelfsprekend dat de persoon “ik” enkel de combinatie is van de verschillende karaktereigenschappen die mij zo eigen maken. Ik weet nog niet precies wie ik ben, maar het is duidelijk dat alle ik-variaties hetzelfde doel voor ogen hebben.
Wordt vervolgd.
dinsdag 7 september 2010
Meteorismus
Veel vrouwen krijgen er op minstens één punt in hun leven mee te maken: het moment dat het bezoek van je maandelijkse vriendin eng lang uitblijft. Je begint hier en daar wat te rekenen, je kijkt op je kalender, ziet dat je zeven dagen geleden de "gevarenzone" bent ingetreden...1 plus 1 equals: SHIT! Zou het..? Vervolgens begin je je dingen in te beelden of toch niet? Zijn mijn borsten nou groter of zijn ze gewoon hetzelfde? Ja, ik had inderdaad ineens trek in hagelslag terwijl ik dat nooit eet en nu je het zegt; ik urineer ook veel vaker!
Pats boem kets! Wake the fuck up. Dat is de mooie en tegelijkertijd de enge werking van het vrouwenlichaam in combinatie met onze gedachten: ons mentale bewustzijn kan ons fysiek aantasten. Door te stressen over een mogelijke zwangerschap kan je menstruatie bijvoorbeeld langer uitblijven.
Vervolgens ga je een ultimatum stellen aan je menstruatie, e.g.: als ik voor vrijdag niet ongesteld ben doe ik een test. In de aanloop naar deze dag stress je hem behoorlijk, vaak onnodig.
Toch is het "nadenk" gedeelte altijd wel interessant. Het menselijke geheugen is een waarachtig verschijnsel, de gaten die je tegenkomt vult men -vaak onbewust- selectief op. Je herinnert je wat je wilt herinneren. Een voorbeeld passend bij dit topic is bijvoorbeeld: heeft hij nou wel of niet geëjaculeerd terwijl hij nog in mij was? Sta je meer open voor een zwangerschap ben je eerder geneigd ja te zeggen dan wanneer je dat niet zou zijn. In dat geval zou je het wegwuiven.
Anyhow, je begint je ook allerlei scenario's in te beelden. Dan heb ik het over huisje-boompje-beestje, my-baby-daddy, abortus en adoptie taferelen. Alle soorten opties passeren de revue. Hoe de overgang in je leven van "My life as a single gal" naar "My life as a single mom" zal gaan bijvoorbeeld. Shoppen voor schoenen wordt al snel ingeruild voor shoppen voor luiers, en er even spontaan tussen uitgaan met je vriendinnen zit er ook niet meer 1, 2, 3 in.
En hoe vertel je het hem? Hoe zal hij reageren? Reageert hij begripvol? Boos? Verbaasd?
Dit was niet je planning. Wat is er gebeurt met een carrière, trouwen, reizen en leven?
Hoe zwaar laat je zijn stem meewegen in je beslissing om het wel of niet te houden wanneer blijkt dat je zwanger bent?
Ik heb geen idee. Soms worstel ik wel met de gedachte: wat als? Ik heb geen idee. Ik wuif het weg, of doe in ieder geval een ijzersterke poging daartoe!
Er zijn van die leuke online "zwangerschaps-testen". Trés amusementvol, want wat je ook invult, volgens mij komt er altijd bij te staan dat je voor de zekerheid een test moet doen. Whatever.
Vragen die je tijdens zo'n test moet beantwoorden zijn ook het soort vragen waar je vaak het antwoord niet op weet:
- Zijn je tepels donkerder?
- Heb je meer bobbeltjes rondom je tepels?
- Zijn je schaamlippen meer gezwollen?
- Zit je baarmoeder lager?
- Ben je emotioneel?
What de fuck?! Dan heb je serieus before en after foto's nodig om te weten of je tepels donkerder zijn of niet. Ook richt ik niet genoeg zelfonderzoek uit om te weten of mijn schaamlippen de ene dag meer gezwollen dan de andere dag.
En shit, ik weet niet eens waar mijn baarmoeder zit! Ik raad ergens tussen mijn maag en vagina? En emotioneel ben ik ALTIJD.
Het moraal hiervan is eigenlijk dat bij voorbaat stressen vaak onnodig en tijdverspilling is.
Take it easy, one step at a time. Natuurlijk mag je jezelf mentaal voorbereiden op mogelijke ontwikkelingen, zolang je het niet de overhand laat nemen.
Post Scriptum:
Voor het "symptoom" een bolle buik bestaat er ook een goede en vooral veel voorkomende verklaring: meteorismus. Oftewel: een ophoping van lucht in de dikke- en dunne darm als gevolg van een fucked-up eetpatroon.
You're welcome!
Pats boem kets! Wake the fuck up. Dat is de mooie en tegelijkertijd de enge werking van het vrouwenlichaam in combinatie met onze gedachten: ons mentale bewustzijn kan ons fysiek aantasten. Door te stressen over een mogelijke zwangerschap kan je menstruatie bijvoorbeeld langer uitblijven.
Vervolgens ga je een ultimatum stellen aan je menstruatie, e.g.: als ik voor vrijdag niet ongesteld ben doe ik een test. In de aanloop naar deze dag stress je hem behoorlijk, vaak onnodig.
Toch is het "nadenk" gedeelte altijd wel interessant. Het menselijke geheugen is een waarachtig verschijnsel, de gaten die je tegenkomt vult men -vaak onbewust- selectief op. Je herinnert je wat je wilt herinneren. Een voorbeeld passend bij dit topic is bijvoorbeeld: heeft hij nou wel of niet geëjaculeerd terwijl hij nog in mij was? Sta je meer open voor een zwangerschap ben je eerder geneigd ja te zeggen dan wanneer je dat niet zou zijn. In dat geval zou je het wegwuiven.
Anyhow, je begint je ook allerlei scenario's in te beelden. Dan heb ik het over huisje-boompje-beestje, my-baby-daddy, abortus en adoptie taferelen. Alle soorten opties passeren de revue. Hoe de overgang in je leven van "My life as a single gal" naar "My life as a single mom" zal gaan bijvoorbeeld. Shoppen voor schoenen wordt al snel ingeruild voor shoppen voor luiers, en er even spontaan tussen uitgaan met je vriendinnen zit er ook niet meer 1, 2, 3 in.
En hoe vertel je het hem? Hoe zal hij reageren? Reageert hij begripvol? Boos? Verbaasd?
Dit was niet je planning. Wat is er gebeurt met een carrière, trouwen, reizen en leven?
Hoe zwaar laat je zijn stem meewegen in je beslissing om het wel of niet te houden wanneer blijkt dat je zwanger bent?
Ik heb geen idee. Soms worstel ik wel met de gedachte: wat als? Ik heb geen idee. Ik wuif het weg, of doe in ieder geval een ijzersterke poging daartoe!
Er zijn van die leuke online "zwangerschaps-testen". Trés amusementvol, want wat je ook invult, volgens mij komt er altijd bij te staan dat je voor de zekerheid een test moet doen. Whatever.
Vragen die je tijdens zo'n test moet beantwoorden zijn ook het soort vragen waar je vaak het antwoord niet op weet:
- Zijn je tepels donkerder?
- Heb je meer bobbeltjes rondom je tepels?
- Zijn je schaamlippen meer gezwollen?
- Zit je baarmoeder lager?
- Ben je emotioneel?
What de fuck?! Dan heb je serieus before en after foto's nodig om te weten of je tepels donkerder zijn of niet. Ook richt ik niet genoeg zelfonderzoek uit om te weten of mijn schaamlippen de ene dag meer gezwollen dan de andere dag.
En shit, ik weet niet eens waar mijn baarmoeder zit! Ik raad ergens tussen mijn maag en vagina? En emotioneel ben ik ALTIJD.
Het moraal hiervan is eigenlijk dat bij voorbaat stressen vaak onnodig en tijdverspilling is.
Take it easy, one step at a time. Natuurlijk mag je jezelf mentaal voorbereiden op mogelijke ontwikkelingen, zolang je het niet de overhand laat nemen.
Post Scriptum:
Voor het "symptoom" een bolle buik bestaat er ook een goede en vooral veel voorkomende verklaring: meteorismus. Oftewel: een ophoping van lucht in de dikke- en dunne darm als gevolg van een fucked-up eetpatroon.
You're welcome!
Abonneren op:
Posts (Atom)